زرد زخم

زرد زخم یک عفونت باکتریایی پوستی شایع است که باعث ایجاد تاول یا زخم در هر‌جایی از بدن می‌شود، اما معمولاً در صورت (در اطراف بینی و دهان)، گردن، دست‌ها و ناحیه پوشک دیده می‌شود. این بیماری مسری، قابل پیشگیری و  قابل کنترل است.

علت زرد زخم

استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس پیوژنز (که باعث گلودرد استرپتوکوکی نیز می‌شود) دو نوع باکتری هستند که روی پوست ما یافت می‌شوند و باعث ایجاد زخم می‌شوند. زرد زخم غیرتاولی بیشتر توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شود که مسئول ۸۰ درصد موارد است. بسیاری از ما با حمل این باکتری‌ها بدون مشکل به زندگی خود ادامه می‌دهیم.

اما ایجاد یک بریدگی جزئی، خراشیدگی یا نیش حشره به باکتری اجازه می‌دهد تا باعث بروز عفونت شده و درنتیجه زردی زخم ایجاد شود. هنگامی‌که این باکتری‌ها پوست را آلوده می‌کنند، باعث ایجاد زخم می‌شوند. این بیماری به فردی که زخم‌ها را لمس کند یا با ترشحات زخم تماس پیدا کند، سرایت می‌کند. هر فردی می‌تواند به زرد زخم مبتلا شود.

حتی امکان ابتلا بیش از یک بار نیز وجود دارد. اگرچه زرد شدن زخم بیماری است که در تمام طول سال بروز آن مشاهده می‌شود، اما اغلب در ماه‌هایی که هوا گرم‌تر است، رخ می‌دهد. سالانه بیش از ۳ میلیون مورد زرد زخم در ایالات متحده وجود دارد. زرد زخم معمولاً در کودکان ۲ تا ۶ ساله دیده می‌شود. این بیماری تقریباً ۱۰ درصد از مشکلات پوستی در جمعیت کودکان را تشکیل می‌دهد.

فراوانی این بیماری در این سن احتمالاً به این دلیل است که کودکان دچار بریدگی و خراش بیشتری شده که منجر به گسترش باکتری می‌شوند. با در نظر گرفتن تمام محدوده‌های سنی، بروز در مردان و زنان یکسان است. در بزرگ‌سالان، مردان بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. زرد زخم تاولی در نوزادان شایع‌تر است. کودکان زیر دو سال ۹۰ درصد موارد زرد زخم تاولی را تشکیل می‌دهند.

علائم زرد زخم

به طور کلی، یک عفونت خفیف است که می‌تواند در هر نقطه از بدن رخ دهد. بیشتر اوقات پوست در معرض دید مانند اطراف بینی و دهان یا بازوها یا پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این عفونت می‌تواند به‌صورت تاولی یا غیرتاولی ظاهر شود.

علائم شامل زخم‌های قرمز و خارش‌دار است که باز می‌شوند و برای چند روز مایع شفاف یا چرک از آن‌ها نشت می‌کند. در مرحله بعد، یک پوسته زرد یا «عسلی‌رنگ» روی زخم ایجاد می‌شود که بدون بر جای گذاشتن جای زخم بهبود می‌یابد. معمولاً ۱۰ روز طول می‌کشد تا زخم‌ها پس از مواجهه با عامل بیماری‌زا ظاهر شوند.

درمان زرد زخم

زرد زخم معمولاً بر اساس علائم و تظاهرات بالینی تشخیص داده می‌شود. اگر این علائم را مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. زردی زخم معمولاً با تجویز آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی درمان می‌شود. اگر ضایعات شما زیاد باشد یا در حال افزایش باشد، ممکن است پزشک آنتی‌بیوتیک خوراکی تجویز کند. هیچ درمان بدون نسخه‌ای برای زردی زخم وجود ندارد.

کنترل و پیشگیری از زرد زخم

زرد زخم درمان‌نشده، اغلب پس از چند روز یا چند هفته خودبه‌خود برطرف می‌شود. نکته کلیدی این است که ناحیه آلوده را با آب و صابون تمیز نگه دارید و آن را خراش ندهید. نکته منفی عدم درمان زردی زخم این است که روی پوست برخی افراد ممکن است ضایعات بیشتری ایجاد شود که به سایر نواحی بدن آن‌ها سرایت کند.

همچنین فرد می‌تواند دیگران را آلوده کند. به‌طور کلی توصیه می‌شود که زرد زخم را درمان کنید. ‌با درمان زرد زخم، خطر ابتلا به عوارض را کاهش می‌دهید. بدون درمان، عفونت می‌تواند باعث ایجاد زخم‌ها یا تاول‌های جدید برای چند هفته شود. عفونت همچنین می‌تواند به عمق پوست نفوذ کند که عوارض جدی در پی خواهد داشت.

درمان همچنین خطر سرایت زردی زخم به دیگران را کاهش می‌دهد. تماس نسبتاً نزدیک با فرد مبتلا یا اشیائی که آن‌ها لمس کرده‌اند، منجر به انتشار و ابتلاء زرد زخم خواهد شد. از انتشار زردی زخم به سایر افراد یا سایر قسمت‌های بدن خود با انجام موارد زیر خودداری کنید:

• مناطق آلوده را با آب و صابون شستشو دهید.
• پوسته‌ها و زخم‌ها را تا زمان بهبودی بپوشانید.
• پوسته‌های خشک‌شده را به‌آرامی از بین ببرید.
• پس از تماس با محل‌های آلوده یا افراد آلوده دست‌های خود را با آب و صابون شستشو دهید.
• اگر دچار زخم‌های عمیق یا جدی شدید به پزشک مراجعه کنید.

اگر زخم باز یا عفونت فعال دارید، از گذراندن وقت در موارد زیر خودداری کنید:

• جکوزی
• شنا در استخر
• آب‌های طبیعی (مانند دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها)

از آنجایی‌که زردی زخم از طریق تماس پوست با پوست گسترش می‌یابد، اغلب شیوع‌های کوچکی در خانواده یا کلاس‌ها وجود دارد. از دست زدن به اشیائی که فرد مبتلا به زردی زخم استفاده کرده است خودداری کنید، مانند ظروف، حوله، ملحفه، لباس و اسباب‌بازی. اگر به زردی زخم مبتلا هستید، ناخن‌های خود را کوتاه نگه دارید تا باکتری‌ها نتوانند زیر ناخن‌های شما اجتماع کنند و گسترش یابند. همچنین، زخم‌ها را نخارانید. اگر علائم از بین نرفتند یا اگر علائم عفونت بدتر شدند و علائمی مانند تب، درد یا افزایش تورم مشاهده شد، به پزشک مراجعه کنید.

عوارض زرد شدن زخم

زرد زخم به‌ندرت می‌تواند منجر به عوارض شود. در‌حالی‌که اکثر بیماران با درمان بهبود می‌یابند، تعداد کمی از بیماران ممکن است دچار نارسایی کلیوی شوند.

اگر عفونت ناشی از استرپتوکوکوس باشد، این احتمال بیشتر خواهد شد. اختلال کلیوی ۷ تا ۱۴روز پس از عفونت ظاهر می‌شود. هماچوری (خون در ادرار) و پروتئینوری (پروتئین بیش از حد در ادرار) زودگذر ممکن است چند هفته یا چند ماه طول بکشند. سایر عوارض عبارت‌اند از:

• آرتریت عفونی
• مخملک
• سپسیس
• سندرم پوست سوخته استافیلوکوکی

سن ، حضور در مکان‌های شلوغ ، آب و هوای گرم و مرطوب ، بریدگی و زخم روی پوست و … از عوامل افزایش‌دهنده ابتلا به زرد زخم می‌باشند. زرد زخم در سن ۲ الی ۶ سالگی بیشتر رخ می‌دهد. افراد بزرگسال که دیابت دارند در معرض خطر ابتلا به زرد زخم از نوع اکتیما می‌باشند.

عوارض زرد زخم چیست ؟

بیماری زرد زخم ، یک بیماری نگران‌کننده و خطرناک نمی‌باشد. درمان زخم ناشی از این بیماری به سادگی انجام می‌شود. این بیماری عوارض خاصی ندارد و در موارد بسیار نادری مشکلات زیر را بوجود می‌آورد.

پس از نمونه برداری از زخم ، آنتی بیوتیک مؤثر برای درمان بیماری تجویز می‌گردد. برخی از میکروب‌های موجود در زخم زرد به برخی از آنتی بیوتیک‌ها مقاوم هستند. لذا شناسایی نوع میکروب توسط نمونه‌برداری ، به درمان نتیجه‌بخش بیماری کمک می‌کند. بنابراین انجام نمونه برداری بدین منظور می‌باشد و جای هیچگونه نگرانی وجود ندارد.

درمان بیماری زرد زخم

پزشک پس از معاینه زخم ، داروهای لازم را تجویز می‌کند. آنتی بیوتیک‌ها برای نابودی میکروب‌ها و از بین بردن عفونت زخم تجویز می‌شوند. آنتی بیوتیک‌ها را تا انتها مصرف کنید و در صورت خوب شدن ظاهری زخم ، مصرف آنتی بیوتیک‌ها را قطع نکنید. زیرا سبب مقاوم شدن میکروب‌ها به آنتی بیوتیک و عود کردن مجدد زخم‌ها می‌شوند.

نتیجه گیری در این مطلب به شرح بیماری زرد زخم، علائم، درمان و عوارض پرداخته شد. برای جلوگیری از گسترش زخم زرد ، عوارض این بیماری و همچنین بهبودی سریع‌تر توصیه می‌شود که اگر علائم ذکر شده را مشاهده کردید، برای درمان این بیماری سریع‌تر اقدام کنید.