زخم مزمن

درمان زخم مزمن

زخم مزمن چیست

زخم مزمن، زخمی است که از نظر زمان و ترتیب در نتیجه اختلال در رگزایی، عصب دهی یا مهاجرت سلولی  در طی کردن فازهای ترمیم زخم دچار اختلال شده و پیشرفت قابل ملاحظه ای طی 4 هفته در جهت بهبود نداشته است.

شرایط زخم های مزمن اغلب با دلایل اساسی و بیماری های پیش زمینه مانند دیابت، مشکلات گردش خون، عوامل میکروبی، بایوفیلم، مقاومت دارویی و درمان های سابق برای سرطان پیچیده می شود و ساده ترین زخم ها می توانند به علت مختل شدن روند بهبود طبیعی بدن به مشکلاتی چشم گیر تبدیل شوند. زخم های مزمن می توانند عواقب جدی برای سلامتی داشته باشند و ممکن است بر کیفیت زندگی شما تاثیر بگذارند.

عواملی که ممکن است در ایجاد زخم مزمن موثر باشند، عبارتند از:

  • فشار
  • داروها
  • افزایش لود باکتریایی و عفونت
  • فعالیت بیش از حد پروتئاز ها (آنزیم های تجزیه کننده پروتئین): فاکتورهای رشد تقلیل یافته، متالوپروتئیناز ماتریکس (MMPs)،
  • سلولهای مسن یا غیرعادی
  • درمان نامناسب
  • بیماری های زمینه ای
  • ژنتیک

تریتا | پانسمان زخم | ضد عفونی زخمانواع زخم مزمن

انواع زخم های مزمن در زیر بیان شده است:

ویژگی های مشترک زخم های مزمن شامل التهاب طولانی یا بیش از حد، عفونت های مداوم، بیوفیلم های میکروبی مقاوم به دارو، گسترش زخم و ناتوانی سلول های پوستی ویا اپیدرمی در پاسخ به محرک های ترمیمی است

عوامل خطر

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به زخم مزمن را در بیماران افزایش دهد. بیماران دارای اضافه وزن ،افرادی مبتلا به بیماری زمینه ای مانند دیابت یا نارسایی عروق، بیماران با ضعف یا نقص سیستم ایمنی و بیماران مسن در معرض خطر بالقوه هستند.

درمان و مداخلات برای زخم های مزمن

درمان زخم مزمن، بر اساس نوع زخم متفاوت است. اغلب قبل از اینکه زخم در جهت بهبود پیشرفتی داشته باشد، باید علت اصلی ایجاد زخم مورد توجه قرار گیرد. افرادی که مبتلا به دیابت هستند، باید کنترل قند خون خود را بهبود بخشند.زخم های فشاری (بستر) به کاهش فشار از روی منطقه آسیب دیده نیاز دارند. زخم های عروقی نیاز به برسی میزان خون رسانی و در صورت امکان افزایش پرفیوژن و خون رسانی دارند. همه ی زخم های مزمن نیاز به پیشگیری و یا درمان عفونت دارند.

درمان زخم مزمن رایج

 تریتاارائه دهنده انواع پانسمان پیشرفته ترمیم زخم

انواع زخم مزمن چیست؟زخم های عفونی

عفونت باعث کندی یا توقف روند ترمیم زخم ها می شود. همه ی زخم های باز در معرض عفونت هستند و زخم های مزمن اغلب عفونی هستد. پیشگیری از عفونت یا درمان آن امری بسیار مهم در درمان زخم است. نشانه های زخم های عفونی مزمن شامل بوی بد، ترشحات زرد یا سبز رنگ، بافت مرده، التهاب، قرمزی،تورم و درد است.

زخم های جراحی

اگر مراقبت های زخم پس از جراحی یا روش های جلوگیری از آلوده و عفونی شدن زخم به درستی انجام نشود، برش های جراحی مستعد تبدیل شدن به زخم های مزمن هستند. توصیه می شود که در روزهای بعد از جراحی مراقب وجود علائم خطرساز باشید که ممکن است شامل قرمزی یا رگه هایی در اطراف محل جراحی، درد یا وجود ضربان، افزایش ترشح، بوی ناخوشایند و تب باشد.

زخم های دیابتی

بیماران مبتلا به دیابت به ویژه هنگامی که نوروپاتی باعث کاهش احساس در اندام های تحتانی آن ها می شود، اغلب دچار زخم های پای دیابتی می شوند.

زخم های فشاری

زخم های فشاری که همچنین به عنوان زخم های بستر نیز شناخته می شوند، زمانی ایجاد می شوند که وزن ثابت و اصطکاک در یک منطقه خاص برای مدت زمان طولانی سبب کاهش پرفیوژن بافتی و پارگی پوست شود. ایجاد این زخم های مزمن به خصوص در کمر، مچ پا پس سر رایج است. علائم زخم های فشاری عبارتند از: قرمزی، تاول، تورم و تغییر رنگ در منطقه آسیب دیده.

زخم های وریدی

هنگامی که دریچه های رگ به طور مناسب قادر به انتقال خون نیستند، زخم های وریدی می توانند جایی که خون تجمع کرده و متورم شده، ایجاد شوند.به عبارت دیگر واریس ورید های عمقی علت اصلی زخم های وریدی هستند. زخم های وریدی معمولا بر روی پاها، به خصوص بین مچ پا و زانو توسعه می یابند. زخم های وریدی اغلب در شکلی نامنظم هستند.

زخم های شریانی

این زخم ها اغلب ناشی از فشار خون بالا، مسدودی رگ و یا لخته شدن خون هستند. زخم های شریانی به علت جریان خون مختل شده به ناحیه آسیب دیده ایجاد می شوند. زخم های شریانی اغلب در پاها به وجود می آیند و همراه با درد هستند.

2 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *