زخم دیابتی
برای درمان زخم دیابتی به شناخت کامل از این بیماری نیاز داریم ،دیابت یک بیماری متابولیک است که با افزایش گلوکز خون همراه است. این بیماری به علت اختلال در ترشح انسولین یا عدم توانایی بدن در استفاده درست از انسولین و دلایل دیگر ایجاد می شود. سطح گلوکز با انسولین ترشح شده از لوزالمعده ، کنترل می شود.
زخم پای دیابتی
زخم پای دیابتی یکی از مشکلات رایجی است که در هنگام مواجهه با بیماری دیابت ، افراد با آن درگیر شده و در حال حاضر متخصصان داخلی و جراحان تلاش میکنند تا این مشکل را برطرف کنند، زیرا زخم پای دیابتی کیفیت زندگی بیمار را کاهش میدهد. از مهمترین عارضههای مزمن بیماری دیابت میتوان به عفونت زخم پا و حتی تخریب بافت پا اشاره کرد.
این عوارض بهعنوان دلیل قابلتوجهی در مرگومیر بیماران دیابتی در نظر گرفته میشود. درنتیجه، عوارض مزمن دیابت و همچنین زخم پای دیابتی تبدیل به یک مشکل جهانی شده و یک مشکل عمده پزشکی نیز است. در این مطلب قصد داریم تا به معرفی زخم پای دیابتی بپردازیم و همچنین در رابطه با انواع آن و البته درمان آن توضیحاتی را به شما ارائه دهیم، پس با Treetta همراه باشید.
زخم پای دیابتی ( Diabetic Foot Ulcer : DFU ) یکی از ناراحتکنندهترین و شایعترین عوارض بیماری دیابت محسوب میشود.
از اصلیترین عوامل سببشناختی برای زخم پای دیابتی ، آسیب اعصاب محیطی و بیماری عروق محیطی است. مجموعهای از مکانیسمها مانند کاهش جریان خون محیطی و کاهش رگ زایی موضعی در بروز این مشکل و حاد شدن آن تأثیر دارند.
علاوه بر موارد گفتهشده، ناهنجاریهای بیومکانیکی و افزایش حساسیت از عوامل مرتبط با زخم پای دیابتی هستند .
ایسکمیک
زخم ایسکمیک یا نارسایی شریانی یکی از انواع زخم پای دیابتی است که وقتی جریان خون در سطح عروق متوسط و کوچک بدن مسدود میشود، در بدن رخ میدهد. این نوع زخم اغلب در اندامهای پایینی به وجود میآید. زمانی که جریان خون در بخشی از بدن قطع میشود، آن بافت بدن بدون اکسیژن و مواد مغذی شده و درنهایت باعث آسیب و مرگ در سطح سلولی خواهد شد. زمانی که یک بافت آسیب میبیند جریان خون نیز در آن قرار نمیگیرد و توانایی بهبود آن به طرز چشمگیری کاهش مییابد. بهمنظور درمان زخم ایسکمیک باید مراحل زیر طی شود:
تسکین کردن درد
- پیشگیری کردن از بروز زخمهای ایسکمیک دیگر
- حذف کردن هرگونه محرک که باعث تحریک زخم فعلی میشود.
- حفاظت کردن از پوست اطراف زخم و پیشگیری کردن از گسترش زخم پای دیابتی از نوع ایسکمیک
نورو ایسکمیک
یکی دیگر از انواع زخمهای پای دیابتی، زخمهای نورو ایسکمیک هستند که این دسته از زخم پای دیابتی در زمانی اتفاق میافتد که فرد مبتلا به زخم پای دیابت هم به نوروپاتی محیطی و هم به ایسکمیک ناشی از بیماری شریان محیطی مبتلا شود. زخم نورو ایسکمیک نیز جزء انواع زخمهای دیابتی است که درمان آن نیاز به رعایت نکات خاصی دارد.
نوروپاتی در زخم پای دیابتی
حدود 50% بیماران دیابتی در طی 25 سال از شروع بیماری دچار علائمی از نوروپاتی محیطی میشوند. نوروپاتیهای ترکیبی از درگیری الیاف حرکتی و خودمختار هستند. سن، مدت بیماری و کنترل کیفیت گلایسمیک طی چندین سال منجر به نوروپاتی دیابتی میشوند.
افزایش قند خون، چربی خون، مقاومت به انسولین و استرس میتواند در نوروپاتی دیابتی نقش داشته باشد .
اتیوپاتوژنز
اتیوپاتوژنز بیماری پای دیابتی چندعاملی است. عوامل اصلی شامل نوروپاتی، بیماری عروقی و عفونت هستند که منجر به نکروز بافت پا و بروز زخم میشوند.
واسکولوپاتی در زخم پای دیابتی
بیماری عروق محیطی ازجمله عوامل اصلی در ایجاد زخم پای دیابتی است. افزایش قند خون مزمن باعث آسیب عروق محیطی، ناهنجاریهای سلول صاف و اختلال در عملکرد سلولهای اندوتلیال میشود.
اختلال عملکرد اندوتلیال، به دلیل تغییر در تکثیر سلولهای اندوتلیال، ضخیم شدن غشای پایه، اساساً منجر به بیماری رگ عروقی میشود. افزایش قند خون همچنین با افزایش ترومبوکسان A2 همراه است که منجر به انعقاد پذیری پلاسما میشود .
ایمونوپاتی در زخم پای دیابتی
سیستم ایمنی بدن با هایپرگلیسمی به خطر میافتد و تحقیقات نشان میدهد اختلال در سیستم ایمنی بدن میشود تا سطح گلوکز سرم بیش از 150 میلیلیتر در دسی لیتر شود. بنابراین، سطح بالای گلوکز خون منجر به پاسخ التهابی نامناسب و اختلال در ایمنی سلولی میشود.
درنتیجه بیماران دیابتی بیشتر در معرض عفونت پا قرار دارند که یک وضعیت خطرناک و ناتوانکننده اندام است که عمدتاً در دیابت کنترل نشده دیده میشود. عفونت بافت نرم بر کنترل دیابت تأثیر منفی میگذارد.
این چرخه درنهایت منجر به افزایش قند خون کنترل نشده میشود و بیشتر بر پاسخ ایمنی بدن به عفونت تأثیر میگذارد. استخوان میتواند در برابر عفونت نقش مقاومتی از خود نشان بدهد.
قند خون بالا همراه با زخم باز موجب اختلال عملکرد در سنتز پروتئینها، کلاژن و فیبروبلاست ها میگردد.
طبقه بندی واگنر
چندین سیستم طبقه بندی زخم بر اساس پارامترهایی مانند میزان عفونت، نوروپاتی، ایسکمی، عمق یا وسعت از دست دادن بافت و محل ایجاد شده است.از رایج ترین سیستم طبقه بندی پذیرفته شده برای زخم ها و ضایعات پای دیابتی،طبقه بندی واگنراست.
این طبقه بندی بر اساس عمق زخم بوده و دارای 6 درجه است.
- درجه 0 : بدون زخم باز؛ ممکن است تغیر در حالت استخوان های پا یا پینه داشته باشد
- درجه 1: زخم سطحی
- درجه 2: گسترش زخم به رباط، تاندون، استخوان بدون آبسه یا استئومیلیت
- درجه 3: زخم عمیق همراه با آبسه یااستئومیلیت
- درجه 4: گانگرن یا مرگ بافت قسمتی از پا
- درجه 5: گانگرن گسترده یا کل پا
معاینه زخم پای دیابتی
معاینه بالینی زخم پای دیابتی برای تشخیص زودهنگام بیماری امری مهم است. معاینه بالینی شامل بازرسی پوست، بررسی تغییر شکل پا، وضعیت عضلانی و ساختار استخوان است.
حدود 50% از بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی علائم بالینی عفونت دارند که ازنظر بالینی با ترشحات چرکی یا علائم کلاسیک التهابی نظیر تورم دردناک، ورم، پرخونی مشاهده میشوند.
نحوه کنترل زخم پای دیابتی
برای کنترل کردن عوارض زخم پای دیابت لازم است تا از افرادی با تخصصهای گوناگون کمک بگیرید، چراکه این مسئله یک موضوع چند رشتهای است و نیاز به همکاری یک گروه متخصص متشکل از جراحان، متخصص اطفال، میکروبیولوژیست و پرستاری با درک کامل از عملکرد پا دارد.
هدف از کنترل زخم پای دیابتی کاهش خطر پیشرفت بیماری که منجر به تغییر شکل پا، زخم و قطع پا میشود، است. از مهمترین مراحل کنترل بیماری میتوان به بررسی عواملی مانند کنترل قند خون و فشارخون، نفروپاتی دیابتی و رتینوپاتی دیابتی است اشاره کرد.
درمان زخم پای دیابتی
روشهای مختلفی برای درمان زخم دیابتی وجود دارد اما نکته مهمی که باید بدانید این است که شرکت تریتا بهعنوان یک شرکت فعال در حوزه سلامت، اقدام به تولید پانسمانهایی با ساختاری شبیه به پوست انسان کرده است که تمامی بیماران می توانند با استفاده از این پانسمانهای پیشرفته و مدرن اقدام به درمان زخم پای دیابتی کنند.
درواقع زخم شما پس از ارزیابی شدن توسط گروه تریتا، با استفاده از پانسمان مناسب بستهشده و با رعایت نکاتی که گروه تریتا به شما میگویند، میتوانید اقدام به درمان زخم پای دیابتی کنید.
پانسمان زخم پای دیابتی
انواع مختلفی از پانسمان برای بهبود و ترمیم زخم پای دیابتی وجود دارد که میتوانید از آنها استفاده کنید.
مواد و ترکیبات پانسمان میتوانند دستههای مختلفی از پلیمرهای طبیعی، اصلاحشده و مصنوعی و همچنین مخلوط یا ترکیبات آنها باشند که به شکلهای مختلفی پردازش میشوند. بعلاوه، از پانسمان میتوان بهعنوان تقویتکننده بهبودی و انجام فرآیندهای درمانی مختلف استفاده کرد.
بررسیهای صورت گرفته نشان داده که پانسمانهای مرطوب از پانسمانهای خشک برای درمان زخم پای دیابتی کارآمدتر هستند.
پیشگیری از بروز زخم پای دیابت
توجه به استراتژیهای پیشگیرانه برای کاهش خطر زخم پای دیابتی و همچنین خطر قطع عضو بسیار مؤثر است. از مهمترین این اقدامات و استراتژیها میتوان به آموزش بیمار، ارزیابی پا برای بیماری عروق محیطی و نوروپاتی و… اشاره کرد.
علاوه بر این، کاهش فشار پا با کمک گرفتن از کفشهای مخصوص و استفاده از کفی مناسب برای انطباق توزیع فشار به هر پا ضروری است. انجام این نکات باعث میشود تا بتوان از بروز مشکلات مختلف در پا و همچنین بروز زخم پای دیابتی جلوگیری کرد.
آیا دیابت درمان می شود ؟
درمان زخم دیابتی، دیابت یک بیماری مزمن می باشد که احتمال کنترل و درمان آن وجود دارد و در صورت عدم درمان ، سبب مرگ افراد می شود. دیابت در سه نوع دیابت نوع یک ، دیابت نوع دوم و دیابت بارداری می باشد. شاید درمان قطعی برای خود دیابت وجود نداشته باشد، اما با روش های زیادی می توان عوارض آن را درمان نمود و این بیماری را کنترل کرد.
چه عواملی در ابتلا به دیابت مؤثر هستند ؟
عوامل زیادی وجود دارند که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند.
این عوامل شامل وراثت ، کم تحرکی ، بیماری پلی کیستیک تخمدان ، رژیم غذایی نامناسب ، بیماری های لوزالمعده ، چاقی ، افزایش فشارخون و کلسترول ، بعضی ازعفونت ها و … می باشند.
دیابت چه علائم و نشانه هایی دارد ؟
این بیماری نشانه های زیادی دارد که برخی از این نشانه ها شامل احساس تشنگی افراطی ، خشک شدن دهان ، تکرر ادرار، بوی بد دهان ، کاهش شدید وزن ، اشتهای کاذب ، بی حوصلگی و خستگی ، عفونت های ادراری ، ایجاد زخم هایی روی بدن ، سردرد ، تاری دید ، طولانی شدن درمان زخم های ایجاد شده در بدن و … می باشند.
دیابت چه عوارضی برای بیماران به همراه دارد ؟
این بیماری سبب مشکلات فراوانی در افراد می شود. برخی از این مشکلات شامل بیماری های کلیوی ، کتواسیدوز دیابتی ، فلج معده ، ناراحتی های پوستی ، کم بینایی و نابینایی ، نارسایی های قلبی ، نروپاتی ، اختلالات شنوایی ، زخم های دیابتی ، سکته مغزی و … می باشند.
میزان قندخون دیابتی ها چقدر باید باشد ؟
میزان قندخون نرمال افراد در وضعیت ناشتا باید بین 70 الی 130 میلی گرم در دسی لیتر باشد. میزان قندخون پس از خوردن غذا پایین تر از رنج 180 باشد. همچنین قندخون دو ساعت پس از غذا بهتر است کمتر از 140 باشد. این مقادیر ، بهترین رنج برای سطح قندخون در افراد است و ممکن است این میزان در هر فرد دیابتی با توجه به شرایط بیماری او متفاوت باشد.
روش های درمان زخم دیابتی
زخم دیابتی ، عوارضی از دیابت می باشد که با سرعت پیشرفت می کند و فرد را دچار مشکلات زیادی می کند. گردش خون در بیماران دیابتی با اختلالاتی همراه است که سبب آلوده شدن سریع زخم های موجود در بدن آنها می شود. روش های بسیار زیادی برای کنترل دیابت و درمان عوارض ناشی از آن ، وجود دارند.
1. تغذیه سالم برای درمان زخم دیابتی
رژیم غذایی مناسب در کنترل و مدیریت دیابت بسیار اثرگذار می باشد. رژیم غذایی افراد دیابتی باید شامل میوه ها و سبزیجات فراوان ، پروتئین کافی و دانه ها باشد. در این رژیم غذایی مصرف چربی های اشباع شده ، مواد نشاسته ای و شیرینی ها به کمترین میزان ممکن برسد. داشتن برنامه غذایی سالم و منظم به درمان دیابت کمک شایانی می کند. منظور از رژیم غذایی منظم ، داشتن تایم مشخصی برای وعده های غذایی می باشد. میل کردن غذا در ساعت مشخص از گرسنگی بیش از اندازه و پرخوری جلوگیری می کند.
2. ورزش و دیابت
ورزش سبب کاهش قندخون در افراد می شود. ورزش می تواند موجب افزایش حساسیت بدن به انسولین شود. با افزایش حساسیت بدن به انسولین ، نیاز به انسولین برای انتقال قند به سلول ها کاهش پیدا می کند. همچنین ورزش سبب بهبود گردش خون در بدن می شود که برای درمان زخم دیابتی مفید می باشد. ورزش در افراد دیابتی باید به صورت منظم و روزانه صورت گیرد تا نتیجه مطلوب را به همراه داشته باشد. پیاده روی ، دوچرخه سواری ، ایروبیک و … از ورزش های مناسب برای افراد دیابتی می باشند. حداقل نیم ساعت ورزش در طول شبانه روز برای افراد دیابتی لازم می باشد.
3. انسولین برای درمان دیابت
در درمان زخم دیابتی انسولین از روش های درمانی برای افراد دیابتی نوع یک ، نوع دو و دیابت بارداری می باشد. البته انسولین برای دیابت نوع یک بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. انسولین توسط یک سوزن و سرنگ یا قلم انسولین به بیماران دیابتی تزریق می شود.
هنگامی که انسولین به بدن تزریق می شود ، نقش انسولین طبیعی بدن را ایفا می کند. انسولین ها به چهار گروه طبقه بندی می شوند که شامل انسولین سریع الاثر ، کوتاه اثر ، متوسط الاثر و طولانی الاثر می باشند. نواحی مناسب برای تزریق انسولین شامل ران ، باسن ، شکم و قسمت بالای زانو می باشد. برای تزریق انسولین باید به دستورالعمل پزشک در این زمینه توجه کنید. انسولین سبب تنظیم سطح قندخون در بیماران دیابتی می شود و این موضوع در درمان زخم دیابتی اثرگذار می باشد.
4. پانسمان های پیشرفته زخم برای درمان زخم دیابتی
همانطور که گفته شد یکی از عوارض دیابت ، زخم های دیابتی می باشد. زخم های دیابتی در تمام نقاط بدن ممکن است بوجود بیایند ، اما در پاها معمولاً بیشتر ایجاد می شوند. زخم های دیابتی اگر به موقع درمان نشوند ، سبب قطع عضو در فرد دیابتی می شوند. یکی از اقدامات مفید و نتیجه بخش برای درمان زخم دیابتی ، پانسمان کردن زخم با پانسمان های پیشرفته زخم تریتا می باشد.
پانسمان های پیشرفته تریتا دارای خواص معجزه آسایی در درمان زخم ها از جمله زخم دیابتی می باشند. برخی از این ویژگی ها شامل خاصیت ضد میکروارگانیسمی ، قدرت بالا در جذب ترشحات زخم و اگزودای زخم ، ایجاد رطوبت مناسب و ایده آل در سطح زخم ، توانایی پوشانندگی کامل سطح زخم ، قدرت فوق العاده بالا برای ترمیم بافت های زخم ، عدم آسیب به زخم هنگام تعویض و … می باشند.
5. عمل جراحی برای درمان زخم دیابتی
دبریدمان روشی برای درمان زخم دیابتی می باشد که در این روش به برداشت سلول های مرده ، بافت های نکروزه ، ترشحات چرکی و خون های دلمه شده در محل زخم اقدام می کنند. بافت های نکروزه و سلول های مرده از اکسیژن رسانی به محل زخم جلوگیری می کنند. ترشحات چرکی و خونی سبب گسترش عفونت به پیرامون زخم می شوند. این عوامل بهبود و ترمیم زخم ها را به تعویق می اندازند. دبریدمان روش مناسبی برای جلوگیری از این وضعیت می باشد. دبریدمان به طریق های مختلفی مانند دبریدمان فیزیکی ، شیمیایی ، اتولیتیک ، شارپ و جراحی انجام می گردد که انتخاب هر کدام از این روش ها به نظر پزشک بستگی دارد.
دبریدمان سبب حذف کامل بافت های نکروزه می شود. این جراحی کمی با درد همراه می باشد.
6. داروهای خوراکی برای درمان زخم دیابتی
داروهای مختلفی برای درمان دیابت و درمان زخم دیابتی وجود دارند. این داروها به تنظیم سطح قندخون فرد دیابتی کمک می کند. گاهی پزشک برای درمان عفونت زخم دیابتی به تجویز آنتی بیوتیک اقدام می کند. آنتی بیوتیک ها عفونت زخم را از بین برده و از گسترش عفونت جلوگیری می کنند. گاهی بیماران دیابتی از دردهای شدیدی در ناحیه زخم رنج می برند که می توانند تا بهبود زخم از داروهای مسکن تجویزی از سوی پزشک استفاده کنند. تمامی داروهای خوراکی و تزریقی درمان زخم دیابتی باید به دستور پزشک مصرف شوند و از مصرف خودسرانه دارو خودداری شود.
نکات مهم و کلیدی درباره پیشگیری و درمان زخم دیابتی
همیشه پیشگیری بهتر از درمان می باشد. لذا بهتر است با داشتن رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم و روزانه ، سطح قندخون خود را کنترل نمایید تا از عوارض این بیماری از جمله زخم دیابتی در امان باشید.
یک فرد دیابتی باید به صورت منظم توسط پزشک ویزیت شود. حتی زمانی که هیچگونه عوارضی ندارید نباید از ویزیت های دوره ای و انجام آزمایشات دوره ای غافل شوید.
تمامی افراد دیابتی در معرض زخم دیابتی می باشند. دیابتی ها باید پس از هر استحمام به معاینه بدن خود بپردازند و در صورت مشاهده کوچکترین نشانه ای از زخم ، سریعاً با روش های مناسب به پیشگیری از وخامت زخم و گسترش زخم اقدام کنند.
افراد دیابتی از پوشیدن کفش ها و جوراب های تنگ خودداری کنند و در کوتاه کردن ناخن ها دقت زیادی کنند تا از ایجاد هرگونه زخم جلوگیری کنند.
افراد دیابتی از استعمال دخانیات و مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنند.
رعایت بهداشت برای این افراد بسیار حائز اهمیت می باشد. دیابتی ها مستعد ابتلا به عفونت های گوناگون هستند. لذا بهداشت شخصی را بسیار مورد توجه قرار دهند.
چه دلایلی سبب می شوند زخمهای دیابتی دیر خوب شوند ؟
عوامل بسیاری در دیر خوب شدن زخمهای این افراد اثرگذار هستند. برخی از این عوامل را با هم مرور میکنیم.
بالا بودن سطح قندخون
یکی از مهمترین عواملی که سبب اختلال در بهبودی زخمها میشوند ، بالا بودن میزان قندخون است. بالا بودن میزان قندخون سبب اختلال در رساندن اکسیژن و مواد مغذی به سلول ها ، کارکرد نادرست سیستم ایمنی ، افزایش التهاب سلولها میشود. تمامی این موارد موجب میشوند که روند بهبودی زخمها به تعویق بیفتد.
مشکل گردش خون
یکی دیگر از عواملی که در دیر خوب شدن زخمهای افراد دیابتی اثرگذار است ، مشکلات گردش خون است. انسداد و گرفتگی عروق موجب کاهش خونرسانی و اکسیژن رسانی به زخمها میگردند. بالا بودن میزان قندخون ، کارکرد گلبولهای قرمز و سفید را با مشکل روبرو میکند. وظیفهی گلبولهای قرمز ، رساندن مواد مغذی به سلولها و وظیفهی گلبولهای سفید ، مقابله با عفونتها میباشد. بنابراین با نبود مواد مغذی و اکسیژن ، ترمیم زخم و بهبودی زخمها به تعویق میافتد.
نوروپاتی و زخمهای افراد دیابتی
نوروپاتی به دلیل افزایش سطح قندخون ایجاد میشود. قندخون بالا ، آسیبهای عصبی و عروقی را به دنبال خواهد داشت. نوروپاتی موجب میشود که به مرور زمان ، عضلات درگیر حس خود را از دست بدهند. بخشهایی از بدن که به این عارضه دچار شوند ، در صورت ایجاد زخم هیچ حسی را برای فرد بوجود نمیآورند و فرد از زخم خود باخبر نمیشود.علت شایع بودن زخم پا در دیابتیها این موضوع است.
عفونت و زخمهای دیابتی
افزایش سطح قندخون سبب افزایش احتمال ابتلا به عفونت میشود. گلوگز اضافی که در خون وجود دارد ، بستر مناسبی را برای تکثیر باکتریها فراهم میکند. از طرفی دیگر بالا بودن سطح قندخون از مقابله گلبولهای سفید با باکتریها ممانعت به عمل میآورد. عدم درمان عفونت ، عوارض شدیدی مانند قانقاریا را بوجود میآورد.
نقص سیستم ایمنی بدن
یکی دیگر از مواردی که سبب دیر خوب شدن زخم افراد دیابتی میشود ، نقص در سیستم ایمنی بدن است. بهبودی زخمها به تولید سلولهای جدید و نابودی سلولهای مرده نیاز دارد. این وظیفه بر عهده سیستم ایمنی بدن است. چنانچه میزان قندخون بالا باشد ، سیستم ایمنی عملکرد مطلوبی ندارد.
نتیجهگیری
پای دیابتی یک زخم مزمن است که در فرآیند تشخیص و کنترل کردن آن چالشهایی گوناگونی وجود دارد. توجه به این عارضه در هنگام درگیر شدن با بیماری دیابت امری ضروری است.
روشهای درمانی مختلفی برای حل مشکل زخم پای دیابتی وجود دارد. تریتا نیز با ارائه محصولات پیشرفته ترمیم زخم که یکی از مدرنترین روشهای درمان زخم است در این عرصه خوش درخشیده است.. پانسمانهای تریتا ساختاری شبیه به پوست انسان دارد و میتوان به بهترین شکل ممکن، زخم پای دیابتی شما را درمان کند.
پژوهشهای معتبر نشان داده است که استفاده از پانسمان پیشرفته زخم مانند اسپری آنتی سپتیک طباسپت و هیدروژل آنتی سپتیک طباسپت (ژل ایکس)، پانسمانهای ورقهای ماتریکس کلاژنی طبادرم، طبادرم پلاس نقره، طبابرن و پانسمان پودری طباگرن شرکت تریتا برای بهبود زخم پای دیابتی مناسب است. در نتیجه میتوانید از پانسمانهای نوین شرکت تریتا که با استفاده از جدیدترین تکنولوژیهای روز دنیا تولید شدهاند، برای افزایش سرعت بهبود زخم خود استفاده کنید.
مدیریت و کنترل عوامل مختلف ازجمله بیماری عروق محیطی، نوروپاتی و عفونت برای جلوگیری از عوارض جدی این بیماری نظیر قطع عضو بسیار مهم و ضروری است.
بدون دیدگاه