قارچ‌های پوستی
قارچ‌های پوستی با توجه به ناحیه‌ای از بدن که درگیر شده است ، دسته‌بندی می‌شوند. این ضایعه پوستی روی سطح پوست یا به صورت زیرپوستی ایجاد می‌گردد.
قارچ پوستی چگونه ایجاد می‌شود ؟
این ضایعه یک عفونت مسری می‌باشد و در هر نقطه‌ای از بدن ممکن است ایجاد شود. این عفونت پوستی از یک میکروارگانیسم ایجاد می‌شود. میکروارگانیسمی که سلول‌های مرده را تغذیه کرده و به بدن انسان وارد می‌شود.
لایه بیرونی پوست بدن شامل سلول‌های مرده‌ای می‌باشد که بدن را در برابر محیط بیرونی محافظت می‌کند. چنانچه لایه بیرونی پوست صدمه ببیند ، راه برای نفوذ انواع میکروارگانیسم‌ها باز می‌شود. یکی از این میکروارگانیسم‌ها، قارچ می‌باشد که با ورود به بدن موجب ایجاد قارچ‌های پوستی می‌شود.
دلایل ابتلا به قارچ‌های عفونی پوستی
قارچ میکروارگانیسمی می‌باشد که به گرما و رطوبت علاقه دارد. بنابراین از طریق لباس‌های کثیف و مرطوب ، کفش‌های آلوده و مرطوب می‌تواند از راه منافذ پوست وارد بدن شوند.
مراکز عمومی مانند ورزشگاه‌ها ، سالن‌های استخر ، باشگاه‌ها و … از مکان‌های رایج برای ابتلا به این بیماری می باشد. این مراکز به دلیل اینکه رطوبتی هستند و به دلیل رفت و آمدهای زیاد کمی آلوده می‌باشند ، شرایط ایده آلی برای رشد قارچ‌ها و سرایت به دیگران دارند.
برای مشاهده محصولات زخم کلیک کنید.
افراد در معرض خطر ابتلا به قارچ‌های پوستی
این بیماری مسری ممکن است هرکسی را مبتلا کند ، اما در برخی افراد احتمال بروز این بیماری قارچی بیشتر است.
افراد مصرف کننده داروهای استروئیدی ، سرطانی‌ها ، کودکان ، افرادی با سیستم ایمنی ضعیف ، افرادی با سابقه ابتلا به عفونت پوستی ، افراد چاق و دارای اضافه وزن ، مصرف کننده‌های آنتی بیوتیک ، زنان باردار از افرادی هستند که بدن آنها مستعد ابتلا به بیماری‌های قارچی می‌باشد.
نشانه‌های بیماری قارچی
قارچ‌های پوستی شبیه به زخم‌های دایره‌ای شکل می‌باشند. اما گاهی هم شبیه به زخم نیستند و فقط سطح پوست را پوسته پوسته می‌کنند.
احساس سوزش و خارش ، بوی نامطبوع ، تغییرات رنگ پوست و … از دیگر نشانه‌های این بیماری می‌باشند. جوش‌های چرکی و ترشحات سفید رنگ هم از علائم بیماری قارچی می‌باشند.
همچنین ببینید: رنگ زخم نشانه چیست؟
درمان عفونت قارچی
- درمان قارچ‌های پوستی فرآیند سخت و طولانی نمی‌باشد و نیازی به بستری شدن ندارد.
- داروهایی که برای درمان زخم قارچی تجویز می‌شود ، بیشتر داروهای موضعی می‌باشند. داروهای موضعی درمان کننده قارچ‌ها سبب خشک کردن محیط آلوده و از بین بردن عفونت سطحی آن می‌شوند. برای درمان عفونت ناشی از قارچ‌ها ، داروهای خوراکی آنتی بیوتیک خاصی تجویز می‌شود.
- متداول‌ترین این داروها کلوتریمازول ، کتاکونازول می‌باشند. داروهای دیگری مانند نیستاتین ، آمفوتریسین هم برای درمان قارچ وجود دارند که دارای یک سری عوارض می‌باشند و باید با نظر پزشک مصرف شوند.
- گاهی پزشک با توجه به شرایط بیمار ، داروهای وریدی را تجویز می‌کند.
- به علت اینکه داروهای درمان قارچ‌های پوستی دارای عوارض زیادی هستند ، هرگز نباید خودسرانه و بدون دستور پزشک مصرف شوند. مصرف این داروها ، برای بیمارانی که مبتلا به ناراحتی‌های کبدی ، صرع ، مشکلات هورمونی و … می‌باشند ، ممکن است تداخل دارویی با داروهای مصرفی آنها ایجاد کند.
- پس از درمان ، تمام لباس‌ها ، ملحفه‌ها ، حوله و سایر وسایل شخصی خود را تمیز بشویید.
قارچ پوستی در کودکان
کودکان به علت سیستم ایمنی ضعیف‌تری که دارند ، احتمال بالایی برای ابتلا به قارچ‌های پوستی دارند. علائم خردسالان بیشتر به صورت احساس سوزش و خارش در کشاله‌ی ران و پوشک آنها ، برفک‌های سفید روی پوست و داخل دهان آنها ، بی قراری و گریه‌های مکرر می‌باشند.
در کودکانی با سن بالاتر این علامت‌ها به صورت تغییرات خلق و خویی ، اختلالات شنوایی و تمایل زیاد به خوردن شیرینی و کاهش میزان قدرت یادگیری و … می‌باشند.
پیشگیری از ابتلا به قارچ
- لباس‌های خود را پس از شستشو کاملاً خشک نمایید. بهتر است لباس‌ها در معرض آفتاب یا حرارت خشک شوند.
- لباس‌هایی که بر تن می‌کنید ، نباید کوچکترین نم یا رطوبتی داشته باشند.
- اگر مستعد ابتلا به قارچ‌های پوستی می‌باشید ، از لباس‌هایی با جنس نخی یا سایر جنس‌هایی که تعریق کمتری می کنند استفاده نمایید.
- بهداشت فردی را رعایت نمایید.
- در استخرها ، حتماً از دمپایی پلاستیکی استفاده کنید و هرگز پابرهنه نباشید.
- هرگونه زخمی که در بدن ایجاد شود ، می‌تواند در صورت عدم درمان زخم به عفونت‌های قارچی هم آلوده شود. بنابراین در درمان زخم باید به شیوه بهداشتی عمل کنید.
بدون دیدگاه