بیماری نوروپاتی دیابتی، با کنترل دقیق قندخون و پیشگیری و درمان زخم دیابتی ، ورزش و رژیم غذایی، مراقبت و معاینه‌های سالیانه از پاها قابل پیشگیری می‌باشد.
نوروپاتی
نوروپاتی یعنی به اعصاب در سیستم عصبی محیطی و خارج از مغز و نخاع آسیب وارد شود. نوروپاتی ضعف، بی حسی و درد در دست و پاها و سایر اندام‌ها ایجاد می‌کند. در واقع نوروپاتی سه بخش از عصب را درگیر می‌کند. اعصاب اتونوم، اعصاب حرکتی و اعصاب حسی.
اعصاب اتونوم تنظیم ضربان قلب، فشارخون و عرق کردن و… را بر عهده دارد. اعصاب حرکتی کنترل و تنظیم عضلات بدن و عضلات تحت کنترل ما می‌باشد. اعصاب حسی کنترل احساسات مانند احساس سرما و گرما و درد و… است.
نشانه‌های بیماری نوروپاتی
این بیماری، اگر اعصاب حسی محیطی را در گیر کند باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن پاها در بعضی از قسمت‌های بدن می‌شود، که به مرور قسمت‌های بیشتری را در بر می‌گیرد. همچنین احساس درد و سوزش و لرزش و حساسیت به لمس بدن، ضعف‌های عضلانی بی‌دلیل در بعضی از قسمت‌های بدن، عدم هماهنگی اعضای بدن و سقوط‌های ناگهانی را ایجاد می‌کند.
چنانچه بیماری اعصاب خود مختار را درگیر کند سبب احساس گرما و عرق کردن های بیش از حد، مشکلات روده و مثانه و گوارش، مشکلات فشارخون و سرگیجه‌های شدید و احساس سبکی در سر را ایجاد می‌کند.
نوروپاتی اگر اعصاب حرکتی را درگیر کند، موجب فلج شدن می‌شود.
دلایل بیماری نوروپاتی
بیماری نوروپاتی به دلایل زیادی از جمله بیماری‌های خود ایمنی، دیابت، تومورها، اختلالات مغز استخوان، عفونت‌ها در بدن و مشکلات ارثی، اعتیاد به مشروبات الکلی، کمبود ویتامین‌ها، عوارض طولانی مدت برخی داروها و… ایجاد می‌شود.
بیماری نوروپاتی دیابتی
بیماری نوروپاتی دیابتی در اثر ابتلا به دیابت رخ می‌دهد. سبب آسیب به دستگاه گوارش، دستگاه ادراری، قلب و عروق، بی حسی‌های شدید در پاها و… می شود. البته نوروپاتی در دیابتی‌ها می تواند خفیف تا شدید باشد و بروز علائم آن هم با توجه به شدت بیماری می‌تواند کم یا زیاد باشد.
اگر زخم یا بریدگی در پاها ایجاد شده است و به درمان زخم دیابتی اقدام نموده اید و بهبودی حاصل نمی‌شود و یا دچار سوزش، بی حسی، ضعف، درد و سوزن سوزن شدن و اختلال در عملکردهای دستگاه ادرار و… دارید و به دیابت مبتلا هستید، باید به پزشک مراجعه کنید.
درمان خاصی برای نوروپاتی وجود ندارد و تنها اقدامات کنترلی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و تسکین درد و کاهش عوارض‌های بیماری انجام می‌شود.
عوارض بیماری نوروپاتی دیابتی
باید با کنترل روزانه قندخون و مراقبت از پاها از ابتلا به این بیماری و بروز عوارض آن جلوگیری نمود. زیرا این بیماری عوارض بسیار زیاد و خطرناکی دارد که فرد را می‌تواند حتی تا مرگ پیش ببرد. از بیشترین و جدی ترین عوارض این بیماری مشکلات زیر می‌باشد.
قطع پا و انگشتان پا
اگر به درمان زخم دیابتی اقدام نشود، این زخم‌ها عفونت‌های شدیدی می‌کند. در صورت سرایت عفونت به استخوان، ناچار به قطع انگشتان یا پاها هستند. حتی در صورت حاد بودن عفونت احتمال مرگ وجود دارد.
مشکلات مفصلی
آسیب‌های مفصلی مانند ایجاد تورم در مفصل و از بین رفتن شکل مفصل نتیجه آسیب های عصبی می‌باشد که برای پیشگیری از گسترش این آسیب‌ها باید اقدامات کنترلانه سریعاً آغاز گردد.
بی اختیاری ادرار
در صورت آسیب دیدن عصب‌های مثانه مشکلات کنترل نکردن ادرار و عفونت‌های ادراری به علت عدم تخلیه کامل ادرار، ایجاد می‌شود. با تخلیه نشدن کامل ادرار میکروب‌ها و باکتری ها در مثانه و کلیه رشد می‌کنند و می‌توانند به کلیه‌ها آسیب بزنند.
مشکلات گوارشی
بیماری نوروپاتی دیابتی می‌تواند سبب گاستروپارزر شود که با تهوع و استفراغ و نفخ همراه است. در این شرایط معده یا کاملاً خالی یا اصلاً خالی نمی‌شود و تغییرات میزان قند خون را سبب می‌شود.
تغییرات تعریق بدن
با تأثیر بر غدد بدن میزان تعریق بدن بیشتر یا کمتر می‌شود و این افزایش یا کاهش عرق بدن، بسیار آزار‌دهنده می‌باشد و فرد را دچار احساس گرما یا سرمای کاذب می‌کند.
افت شدید فشارخون
با بروز نوروپاتی تنظیمات فشارخون دچار اختلال می‌شود و ممکن است فرد به هنگام راه رفتن دچار سرگیجه و فشارخون بالا شود و غش کند. این احتمال بیهوشی خود با خطرات احتمالی زیادی می‌تواند همراه باشد.
عدم اطلاع از هیپوگلیسمی
چنانچه قندخون کمتر از 70 باشد احساس سرما و لرز، تپش قلب شدید ایجاد می‌شود. اما فرد مبتلا به بیماری نوروپاتی دیابتی این علائم را ممکن است حس نکند و این بسیار خطرناک می‌باشد.
بدون دیدگاه