چگونه به بهبودی زخم ها در مدت زمان کوتاه تر کمک کنیم؟

بهبودی زخم

جهت بهبودی زخم ها در مدت زمان کوتاه از داروهای طبیعی و درمان در خانه نیز بهره می گیرند. با این وجود جهت معالجه زخم های شدید همراه با خونریزی یا شکستگی استخوان باید به دکتر مراجعه کرد. بهبودی زخم ها به طور گسترده در دو دسته زخم باز و زخم بسته قرار می گیرند. زخم باز زخمی درونی یا خارجی است که موجب می شود، بخشی از بافت داخلی بدن در معرض محیط خارجی قرار گیرد. به آسیب بافتی و خونریزی زیرسطح پوست مانند کبودی نیز زخم بسته می گویند.

در مواجهه با زخم همه ما واکنش تقریبا یکسانی داریم و قطعا می خواهیم که بهبودی زخم ها در مدت زمان کوتاه رخ بدهد. با این حال بسیاری از ما نمی دانیم که چگونه به طور درست از زخم ها مراقبت کنیم. بیشتر به دانسته هایی که از مدرسه یا والدین کسب کرده ایم، اکتفا می کنیم و مراقبت درستی از زخم نداریم. با توجه به گزینه هایی که امروزه جهت بهبود سریع زخم ها وجود دارند، همه ما این امکان را داریم که زخم ها را در کم ترین زمان درمان کنیم. تنها باید مراحل بهبودی زخم  را به درستی طی کرده باشیم.

انواع زخم باز

نمونه های بهبودی زخم باز شامل موارد زیر هستند:

ساییدگی

زمانی که پوست بر سطحی خشن کشیده شود، ساییدگی رخ می دهد. اکثر ما ساییدگی زانو را در کودکی وقتی زمین می خوردیم، تجربه کرده ایم. خون زیادی در اثر ساییدگی تولید نمی شود؛ با این حال مهم است که آلودگی های فیزیکی را از روی زخم برداریم و محل را ضدعفونی کنیم.

پارگی

این گونه زخم یک لایه عمیق و باز بر پوست است و معمولا در اثر تصادف یا ضربات برآمده از چاقو یا اجسام تیز به وجود می آید. این زخم ممکن است باعث خونریزی قابل توجه و زیادی شود.

کنده شدگی

این بهبودی زخم شامل جدایی و کنده شدگی پوست و بافت زیرین آن است. این گونه زخم اماکن دارد که ناشی از حوادث شدید مانند انفجار، حمله حیوانات یا تصادفات سهمگین باشد.

سوراخ شدگی

زخمی با عمق زیاد است که با اجسام نوک تیز به وجود می آید. زخم گلوله و زخم خنجر از این نوع هستند.

بریدگی

بریدگی یک برش صاف و مستقیم در پوست است. در بسیاری از جراحی ها روی پوست بریدگی ایجاد می کنند. حوادث برآمده از برخورد چاقو، شیشه شکسته شده، تیغ و دیگر اشیا خیلی تیز نیز سبب ایجاد این گونه زخم می شوند.

بریدگی معمولا خونریزی شدید و سریعی به همراه دارد و اگر عمیق باشد، ممکن است به عضلات یا اعصاب آسیب برساند.

بهبودی زخم ها در مدت زمان کوتاه

گرچه جهت درمان زخم های شدید که خونریزی زیادی دارند، باید حتما به پزشک مراجعه کرد؛ اما بهبود زخم ها در مدت زمان کوتاه توسط خود فرد نیز امکان پذیر است. البته دقت کنید که این موضوع بیشتر برای زخم های کوچک صادق است. در ادامه راه های بهبود زخم در زمان کوتاه را برای شما ذکر می کنیم.

خونریزی را بند بیاورید!

با یک تکه پارچه یا بانداژ تمیز روی زخم کمی فشار بیاورید. به طوری که فرایند لخته شدگی تسریع شود و خون بند بیاید.

محل زخم را تمیز کنید!

بهترین راهکار جهت آغاز بهبود زخم ها در مدت زمان کوتاه تمیزی آن ها است. اگر این کار به درستی صورت نگیرد، امکان بروز عفونت وجود دارد. نخست آلودگی های فیزیکی قابل مشاهده را از روی زخم بردارید. البته گاهی ممکن است که خروج اجسامی مانند خرده شیشه، براده آهن یا گلوله به انجام عمل زیر نظر پزشک نیاز داشته باشد. سپس منطقه آسیب دیده را با آب، محلول نمکی یا ضدعفونی کننده به آرامی شستشو دهید و با یک پارچه تمیز محل را خشک کنید. شستشو علاوه بر تمیزی محل زخم به رفع موقتی درد و سوزش نیز کمک می کند.

از آنتی بیوتیک موضعی استفاده کنید!

قدم بعدی جهت بهبود زخم ها در مدت زمان کوتاه استفاده از آنتی بیوتیک است. پس از نظافت یک لایه نازک پماد آنتی بیوتیک روی زخم بمالید. این کار از بروز عفونت در زخم جلوگیری کرده و روند درمان را تسریع می کند.

روی زخم را بپوشانید!

پوشاندن زخم تمیز باعث بهبود زخم ها در مدت زمان می شود. باندها و گازهای ضدآب برای زخم های کوچک مناسب هستند. زخم را تا زمان بهبودی کامل باید پوشیده نگاه داشت. این کار محیط مناسبی جهت ترمیم زخم به وجود می آورد و از آن در برابر آلودگی ها و میکروب ها نگهداری می کند.

بانداژ را مرتبا چک کنید!

اگر بهبودی زخم بدون باند و پوشش باقی بماند، شدیدا در معرض عفونت است. در این شرایط احتمالا تاول های عفونی به وجود می آیند و این امر ریسک ایجاد این کار را افزایش می دهد؛ بنابراین جهت بهبود زخم ها در مدت زمان کوتاه نیاز است که هر ۲۴ ساعت باندهای پیشین را بردارید، زخم را وارسی کرده و علائم عفونت را بررسی کنید. سپس زخم را ضدعفونی و خشک کنید و مجددا با باند تمیز بپوشانید. این کار را باید تا زمان بهبودی کامل زخم ادامه داد.

پس دقت کنید که به درستی این کار را انجام دهید؛ زیرا عواقبی که در ادامه ذکر می شود را به دنبال دارد:

زخم بدون پوشش:

• ریسک بالای ابتلا به عفونت
• شانس زیاد ایجاد تاول عفونی و اسکار
• بهبودی کندتر

زخم پوشانده شده:

• ریسک پایین عفونت در زخم
• عدم ایجاد تاول و اسکار
• بهبودی سریع تر

دارو برای زخم باز

جهت بهبودی زخم ها در مدت زمان کوتاه از برخی داروهای بدون نسخه نیز استفاده می شود. این داروها جهت کاهش التهاب و علائم دردناک سودمند هستند؛ البته از استفاده از آسپرین خودداری کنید؛ زیرا منجر به خونریزی می شود و روند درمان را به تاخیر می اندازد. برای زخم های شدید و عفونی احتمالا پزشک مسکن های قوی تجویز کند. همچنین همانطور که گفته شد، استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی نیز مناسب است.

درمان های خانگی

درمان برخی زخم های کوچک مانند ساییدگی یا خراش به روش های خانگی نیز ممکن است. به همین دلیل در ادامه روش های درمان خانگی را بیان می کنیم:

خمیر زردچوبه

یکی از ترکیبات زردچوبه به نام کورکومین دارای خواص ضد التهابی و ضد میکروبی قوی است که به درمان زخم کمک می کند. برای این کار خمیری از زردچوبه و آب گرم را به آرامی روی زخم بمالید و با بانداژ بپوشانید.

در سال ۲۰۱۷ تحقیقی جهت اثبات خواص درمانی زردچوبه روی ۱۷۸ فرد دچار به حفره خشک که نوعی عفونت شایع پس از کشیدن دندان است، انجام شد. پس از گذشت ۲ روز شرکت کنندگان از کاهش درد، تورم و بافت مردگی خبر دادند.

آلوئه ورا

این گیاه که به خانواده کاکتوس ها تعلق دارد؛ حاوی ماده ای ژل مانند و سودمند است. این ژل سرشار از مواد معدنی و ویتامین هایی است که به بهبود زخم ها در مدت زمان کوتاه کمک می کند. یک لایه نازک از این ژل را روی ناحیه آسیب دیده بمالید یا باند را داخل ژل خیس کنید و روی زخم بگذارید.

بر پایه مروری که در سال ۲۰۱۹ روی ۲۳ پژوهش در این زمینه صورت گرفت، آلوئه ورا حاوی ترکیب گلوکومانان است که سبب بازسازی سلولی پوست و تولید کلاژن می شود. کلاژن یک پروتئین مهم و اساسی است که در بهبود زخم تاثیر زیادی دارد. همچنین آلوئه ورا ممکن است که جهت یکپارچگی پوست کمک کننده باشد.

روغن نارگیل

این روغن به دلیل وجود مقادیر زیادی مونولورین که یک اسید چرب مشهور در اثرات ضد میکروبی است؛ جهت بهبود و درمان زخم کاربرد دارد. همچنین استفاده از روغن نارگیل با کیفیت ممکن است که به کاهش خطر عفونت نیز کمک کند.

در انتها بدانیم

در این مقاله گفته شد که بهبودی زخم ها دو نوع بسته و باز دارند. بهبودی زخم بسته زیر پوست است. بهبودی زخم های باز بافت درونی را در معرض محیط بیرون قرار می دهد؛ از همین روی احتمال برخورد با آلودگی و میکروب و بروز عفونت در چنین بهبودی زخم هایی بالا است. برای بهبودی زخم ها در مدت زمان کوتاه نیاز است که نخست انواع زخم ها را بشناسید و با توجه به خطرات موجود دست به درمان بزنید. بریدگی، خراش یا ساییدگی، کنده شدگی و سوراخ شدگی از انواع زخم های باز هستند.

با اینکه برخی از آن ها به مراقبت پزشکی و در برخی موارد انجام جراحی نیاز دارند؛ درمان برخی دیگر در خانه نیز امکان پذیر است. برای این کار باید مراحل گفته شده را به دقت انجام دهید و از زخم به خوبی مراقبت کنید.

Source: www.band-aid.com, www.medicalnewstoday.com