با انتخاب درست شیوه درمان زخم باز، سبب تسریع در روند بهبودی و ترمیم زخم باز و پیشگیری از بروز عوارض احتمالی آزار‌دهنده زخم باز شوید.
عوارض زخم باز
در زخم باز، بافت‌های پوست دچار از هم گسیختگی می‌شود و خونریزی پیدا می‌کند. در صورت عدم درمان زخم باز، محل زخم عفونت می‌کند. این عفونت خود را با علائمی مانند تب‌های بالا ، ترشحات بد بو، التهاب وسوزش و… نشان می‌دهد.
فرآیند بهبود زخم باز
مراحل بهبود و ترمیم زخم شامل چهار مرحله هموستاز، التهاب، تکثیر و بلوغ است.
هموستازی
در مرحله هموستازی، با تنگ شدن رگ‌های خونی برای توقف خونریزی اقدام می‌شود. یک نوع لخته شدن بی خطر خون که به توقف خونریزی و بهبود و ترمیم زخم کمک می‌کند.
رگ‌های خونی پیرامون زخم باریک می‌شوند. پلاکت‌ها با ایجاد یک توده پلاکتی به لخته شدن خون کمک می‌کنند. لخته سازی یا انعقاد خون شامل یک پروتئین فیبرین است و با این فرآیندها یک مانع برای خونریزی ایجاد می‌شود.
التهاب
شیوه درمان زخم باز : در مرحله ی التهاب، بافت زخم برای بهبود و ترمیم آماده می‌شود. رگ‌های خونی که تنگ شده‌اند، کمی باز می‌شوند تا خونرسانی به محل زخم افزایش یابد. با افزایش خونرسانی محل زخم کمی گرم می‌شود و کمی قرمز می شود. گلبول‌های های سفید و ماکروفاژها با افزایش اکسیژن‌رسانی به سطح زخم نزدیک می‌شوند و سبب مبارزه با ویروس‌ها و عفونت می‌شوند. ترشحات سفید شفاف پیرامون زخم، نشان‌دهنده بازسازی و دفاع گلبول‌های سفید است.
تکثیر
شیوه درمان زخم باز : پس از پاکسازی محل زخم مرحله‌ی بازسازی شروع می‌شود و ترمیم بافت‌های جدید، صورت می‌گیرد. با شکل گیری بافت کلاژن، بازسازی و احیاء بافت پوست سرعت می‌یابد. محل زخم کمی برآمده و قرمز می‌شود که نشان از بهبودی تقریبی زخم است.
بلوغ
با احساس خارش و کشیدگی در محل زخم، زخم به بهبودی کامل نزدیک می‌شود. رنگ پوست به صورتی تغییر رنگ پیدا می‌کند و تقویت و بازسازی‌های نهایی بافت پوست انجام می‌شود.
روش و شیوه درمان زخم باز
در صورتی که زخم باز کمی بزرگ باشد و با فشار مستقیم روی زخم، خونریزی متوقف نشود و تا حدود بیست دقیقه ادامه یابد، باید به درمان زخم باز با روش‌های اصولی و پزشکی اقدام نمود.
داروها
ممکن است با دستور پزشک نیاز به مصرف آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عفونت زخم باشد. این آنتی بیوتیک‌ها خوراکی یا به صورت تزریقی هستند.
گاهی هم پزشک برای تقویت سیستم ایمنی بدن در راستای سرعت بخشیدن به ترمیم بافت زخم باز، اقدام به تجویز ویتامین‌ها می‌کند.
پزشک در صورت شدت خونریزی زخم باز ، داروهای انعقاد خون و … برای توقف خونریزی تجویز می‌کند.
پانسمان زخم باز
شیوه درمان زخم باز : پانسمان مناسب در روند درمان زخم باز بسیار تأثیرگذار می‌باشد. در صورت عدم پانسمان زخم باز، زخم عفونت می‌کند و ترمیم بافت‌های پوست به تأخیر می‌افتد.
برای پانسمان زخم باز پس از توقف خونریزی، با محلول ضدعفونی‌کننده و شست‌و‌شو دهنده به تمیز نمودن زخم اقدام می‌کنیم.
با یک پانسمان مناسب برای زخم باز، اقدام به پانسمان زخم می‌کنیم. پانسمان مناسب زخم باز، پانسمانی می‌باشد که با ایجاد یک رطوبت مناسب در سطح زخم و دارا بودن خاصیت‌های ضد عفونتی و ضد میکروبی به ترمیم بافت‌های زخم عمل نماید.
یکی از این پانسمان‌های مناسب که این ویژگی‌ها را دارا می‌باشد پانسمان‌های پیشرفته درمان زخم تریتا می‌باشد.
این پانسمان‌های پیشرفته خاصیت میکروارگانیسمی، خاصیت جذب بالای اگزودا و ترشحات زخم، توانایی رطوبت‌رسانی عالی به بافت‌های زخم، پوشانندگی کامل سطح زخم، توانایی کاهش التهاب و درد زخم و … را دارد. بنابراین یک شیوه درمان زخم باز به صورت کاملاً بهداشتی و مؤثر می‌باشد.
به تعویض پانسمان طبق زمان توصیه شده اقدام نمایید و در هنگام تعویض پانسمان پس از ضدعفونی محل زخم توجه نمایید که به زخم آسیب وارد نکنید و سپس به جایگزینی پانسمان جدید اقدام نمایید.
تعویض پانسمان‌های پیشرفته به دلیل دارا بودن خاصیت عدم چسبندگی به سطح زخم، بسیار آسان و راحت است و هیچگونه احساس درد یا سوزشی ایجاد نمی‌کند.
عوامل تأخیردهنده بهبودی زخم
تغذیه نامناسب و کمبود پروتئین و ویتامین‌ها از جمله مواردی می‌باشند که سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شوند. با تضعیف سیستم ایمنی بدن توان بدن برای مقابله با عفونت در سطح زخم کاهش می‌یابد و احتمال بروز عفونت و به تأخیر افتادن بهبود بافت‌ها وجود دارد.
بالا بودن سن و بیماری‌هایی نظیر دیابت سبب به تأخیر افتادن روند درمان زخم باز می‌گردند.
استفاده از پانسمان‌های بی کیفیت نیز سبب عدم تسریع در بهبود و ترمیم زخم می‌شود.
بدون دیدگاه