سیاه شدن پا
سیاه شدن پا در اثر دیابت، عارضه‌ای است که می‌توان با روش‌های کنترل دیابت و مراقبت از پاها، از به وقوع پیوستن آن جلوگیری نمود.
نشانه‌های اولیه سیاه شدن پا در اثر دیابت
اولین علائم سیاه شدن پای دیابتی ، نمایان شدن یک خط قرمز روی پا است. این خط قرمز به تدریج به رنگ سیاه تغییر رنگ می‌دهد.
ایجاد یک زخم قرمز رنگ روی پاها که با درد و التهاب همراه است، نشانه‌ای دیگر است. این زخم ممکن است ترشحاتی داشته باشد. رنگ این زخم کم کم تیره گشته و به رنگ قهوه ای، سبز و… تغییر می‌کند.
سیاه شدن ناخن‌های پا نشانه دیابت است ؟
با اینکه سیاه شدن ناخن‌ها یکی از نشانه‌های دیابت است، اما به طور قطعی نمی‌توان سیاه شدن پا را دلیل وجود دیابت دانست.
در واقع نمی‌توان گفت هر فردی که ناخن‌هایش سیاه شده است، به طور حتمی دیابت دارد. اما چون سیاه شدن ناخن‌ها یکی از علائم دیابت است، باید فردی که دچار سیاهی ناخن‌ها شده است آزمایش‌های تشخیص دیابت را انجام دهد.
سیاه شدن پا در اثر دیابت نوع دو
تعداد زیادی از افراد دیابتی نوع دوم، از این عارضه رنج می‌برند. دلیل اصلی این عارضه، اختلالات گردش خون یا آسیب‌های عصبی می‌باشد. گاهی سیاه شدن پا به علت عفونت قارچی می‌باشد.
وجود قارچ در ناخن‌های پا، این قسمت‌ها را به رنگ سیاه در می‌آورد. اگر این سیاهی به موقع درمان نشود، احتمال انتقال به سایر ناخن‌ها و ایجاد عوارض دیگر وجود دارد. اگر مبتلا به دیابت هستید و سابقه مشکلات زخم پای دیابتی را دارید، باید به تغییر رنگ ناخن‌ها بسیار حساس باشید.
همچنین ببینید: مراقبت پای دیابتی
درمان قارچ ناخن برای دیابتی‌ها
داروهای بسیاری برای درمان قارچ ناخن وجود دارد. پزشک معمولاً پس از معاینه پا و بررسی آزمایش‌ها، داروهای ضد قارچی مانند Lamisil، Sporanox و … را تجویز می‌کند. ممکن است در صورت شدت عارضه، نیاز به استفاده از محصولات زخم مانند محلول‌های ضدعفونی کننده و لوسیون ها و… باشد.
افراد مبتلا به این عارضه باید در نظر داشته باشند که تمام داروهای خورکی و موضعی را باید به طور کامل مصرف نمایند و دوره درمان را کامل کنند.
اگر روش‌های درمانی ذکر شده نتیجه‌بخش نباشد، پزشک ممکن است لیزردرمانی یا جراحی برای حذف ناخن آلوده را انجام دهد.
عوامل خطر برای سیاه شدن پا در اثر دیابت
افراد دیابتی که مستعد سیاه شدن پا در اثر دیابت هستند، باید از پوشیدن کفش‌های نامناسب، از ته کوتاه کردن ناخن‌های پا، مصرف نوشیدنی‌های الکلی و عدم رعایت بهداشت خودداری کنند.
افراد دیابتی که دچار ناراحتی‌های کلیوی، بیماری‌های قلبی، چاقی و مشکلات بینایی هستند افراد مستعد ابتلا به سیاه شدن پای دیابتی هستند.
درمان زخم پای دیابتی
برای درمان زخم دیابتی در ناحیه پا و جلوگیری از سیاه شدن پا در اثر دیابت، روش‌های درمانی متفاوتی به کار می‌رود.
دارو برای سیاه شدن پا در اثر دیابت
داروهای آنتی بیوتیک و ضد انعقادی از داروهای تجویزی برای درمان زخم پای دیابتی است. گاهی پزشک در کنار تجویز داروهای شیمیایی، استفاده از پانسمان‌های درمانی مؤثر را برای درمان زخم توصیه می‌کند. پانسمان‌های زیادی برای درمان زخم دیابتی وجود دارد که به طور مثال می‌توان به پانسمان طباگرن پلاس نقره، پانسمان طبادرم پلاس نقره، پانسمان طبابرن تریتا اشاره نمود.
جراحی سیاه شدن پا در اثر دیابت
- پزشک ممکن است برای درمان سیاه شدن پا در اثر دیابت و درمان زخم‌های دیابتی که هنوز سیاه نشده‌اند، اقدام به عمل جراحی کند.
- اقدامات جراحی یا درمان‌های تخصصی به صورت اکسیژن ترابی، دبریدمان زخم، ماگوت تراپی، آمپوتاسیون یا قطع پا و سایر روش‌ها می‌باشد.
- اکسیژن‌تراپی به صورت قرار گرفتن فرد دیابتی در یک اتاق غنی از اکسیژن می‌باشد که موجب بهبود بافت‌های زخم دیابتی می‌شود.
- دبریدمان به برداشتن بافت‌های مرده و آسیب دیده زخم برای جلوگیری از عفونت زخم و کمک به بهبود زخم ، اقدام می‌کند.
- ماگوت تراپی که لارو درمانی هم نام دارد، از روش‌های درمانی دبریدمان است که با استفاده از لارو مگس، به نابودی باکتری‌ها و از بین بردن سلول‌های مرده می‌پردازد.
- آمپوتاسیون در موارد ضروری جهت نجات جان فرد دیابتی انجام می‌شود و به قطع پا یا انگشتان پا اقدام می‌کند.
پیشگیری از سیاه شدن پا در اثر دیابت
- باید هر روز به شستن پاها و مرطوب کردن پا با کرم‌های مرطوب کننده اقدام کنید.
- از پوشیدن جوراب و کفش تنگ خودداری کنید.
- هر روز پاهای خود را معاینه و بازدید کنید و به محض دیدن کوچکترین نشانه‌ای از زخم، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
- بهترین زمان برای درمان زخم پای دیابتی، مراحل ابتدایی ایجاد زخم است.
بدون دیدگاه