زخم روی پا

زخم روی پای انسان

زخم روی پا اغلب به دلیل وجود مشکل در رگ ها یا شریان ها یا ترکیبی از هر دو ایجاد می شود.  زخم ها روی پاها به دلیل فاصله طولانی از قلب دیرتر بهبود می یابند این مشکل خصوصاً در افراد بالای 50 سال دیده می شود.

حدود یک درصد از جمعیت استرالیا از زخم پا رنج می برند (زخم مزمن وریدی پا).شایع ترین علت آن گردش خون ضعیف است ، به ویژه ناتوانی رگ ها در بازگشت خون دی اکسید شده از پاها به قلب.

دلایل دیگر یا عوامل خطرزا عبارتند از: فشار طولانی مدت بر روی ناحیه (مانند دراز کشیدن طولانی مدت در رختخواب در یک موقعیت ، که ممکن است باعث ایجاد زخم بستر شود) ، دیابت مدیریت نشده ، کلسترول بالا ، سیگار کشیدن ، مشکلات رژیم غذایی و گردش خون شریانی ضعیف.

افراد مسن در معرض خطر بیشتری قرار دارند و تعداد زنانی که زخم پا دارند کمی بیشتر از آقایان است زیرا زنان به نسبت دارای طول عمر بیشتری هستند. گزینه های درمانی شامل بانداژ فشرده سازی ، دارو ، جراحی و (اکثر اوقات) درمان اکسیژن هایپربار است.

زخم روی پا و گردش خون ضعیف

به طور کلی ، رگ های خونی وظیفه انتقال اکسیژن را از بدن به قلب و سپس به ریه ها دارند. رگها دارای دریچه های یک طرفه برای جلوگیری از گردش خون به عقب هستند. انقباض ماهیچه ها به گردش خون در رگ ها کمک می کند.

قلب به عنوان پمپ عمل می کند ، با استفاده از انقباضات عضلانی به همراه رگه ها به شما کمک می کند تا خون به داخل رگ ها بازگردد. این عمل پمپاژ می تواند توسط مشکلات مختلفی از جمله انسداد در رگ های عمیق ، نارسایی وریدی یا بیماری وریدی تحت تأثیر قرار بگیرد.

مشخص نیست که آیا دقیقا گردش خون  ضعیف رگ باعث ایجاد زخم پا می شود یا خیر. یک نظریه می گوید که گلبول های سفید موجود در سیستم ایمنی بدن در داخل مویرگ های ریز قرار می گیرند ، در صورت گردش خون ضعیف در آنجا آنها به بافت پوست اطراف حمله کرده و باعث از بین رفتن بافت پوست می شوند که این باعث ایجاد زخم می شود. این نظریه به این دلیل است که تعداد زیادی گلبولهای سفید و فرآورده های جانبی آنها در زخم های چرکی پا یافت شده است.

علائم زخم روی پا

علائم زخم پا شامل موارد زیر است:

• معمولاً در قسمت تحتانی پا و مچ پا وجود دارد.
• یک زخم نامتقارن
• لبه های زخم کاملاً از پوست اطراف جدا شده است.
• پوست اطراف آن دست نخورده اما ملتهب است.
• ممکن است پوست اطراف آن تغییر رنگ داده یا سفت و سخت شود.
• چرک زرد مایل به سفید دارد.
• درد ، بخصوص در هنگام ایستادن
• واریس در پا

 

عوامل خطر زخم روی پا

تعدادی از عوامل مختلف می توانند خطر ابتلا به زخم مزمن وریدی را افزایش دهند ، از جمله:

• سن – گردش خون محیطی با پیر شدن کمتر می شود.
• وریدهای واریسی – دریچه های یک طرفه که مانع از حرکت خون به عقب در ورید می شوند ، گردش را متوقف می کنند.
• استعمال سیگار – مصرف سیگار سیستم گردش خون را ضعیف می کند.
• بیماری شریانی – اگر فرد از قبل بیماریهای دیگر شریانی را داشته باشد ، احتمال ایجاد مشکلات وریدی بیشتر است.
• برخی از اختلالات – این شامل دیابت و آرتروز است.
• زخم های بستر – افراد در بستر در معرض خطر زخم های بستر هستند ، این زخم ها در مناطقی از پوست ایجاد می شود که در مقابل فشار مداوم یا اصطکاک قرار دارند.
• داروها – برخی از داروهای قلبی عروقی می توانند در بروز ورم پا (تورم ناشی از ایجاد مایعات) و گردش خون تغییر ایجاد کنند.

تشخیص زخم پا

پزشک یا متخصص ، تاریخچه کامل پزشکی و جراحی شما را بررسی خواهد کرد. آنها همچنین ممکن است:

• زخم ها را بررسی کنند.
• برخی از آزمایشات را برای اندازه گیری جریان خون در پای تحتانی شما انجام دهند. این آزمایش میزان گردش خون را که با استفاده از دستگاهی به نام دستگاه داپلر در مچ پا و بازو مقایسه می کند.
• برای اطلاع از اینکه شریان برای درست شدن انسداد نیاز به عمل جراحی دارد ، از آنژیوگرام (معاینه ویژه اشعه ایکس شریان ها) برای زخم شریانی استفاده می شود.

 

درمان زخم روی پا

هدف از درمان پزشکی بهبود جریان خون به منطقه و ترویج بهبود زخم است. نوع درمان بستگی به این دارد که آیا زخم ناشی از مشکلات رگها یا شریان ها است یا مشکلاتی دیگر.

درمان زخم‌های شریانی اغلب ضروری است.  در برخی مواقع از باند فشرده سازی استفاده می شود، این باند جریان خون را افزایش می دهد.برای درمان شریان مسدود شده (آنژیوپلاستی) ممکن است عمل جراحی لازم باشد. در بعضی موارد ، بخش شریان مسدود شده ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد (جراحی بای پس). در موارد شدید ، ممکن است پا قطع شود.

درمان زخم روی پا وریدی مزمن پا شامل موارد زیر است:

• تمیز کردن زخم – با استفاده از پانسمان و پمادهای مرطوب و خشک یا جراحی برای از بین بردن بافت مرده
• پانسمان مخصوص – طیف گسترده ای از محصولات برای کمک به مراحل مختلف بهبود زخم در دسترس هستند. این روزها پانسمان ها کمتر تغییر می کنند ، زیرا تغییرات مکرر پانسمان سلول های سالم را نیز از بین می برد.
• دارو – در صورت وجود عفونت ، داروهای تسکین دهنده درد و آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز می شود.
• مکمل ها – شواهدی وجود دارد که نشان می دهد زخم های پا با مکمل های معدنی و ویتامین می توانند سریعتر بهبود یابند ، اما تنها در صورتی که فرد دچار کمبود این مواد باشد. ممکن است در طول درمان این مشکل از روی ، آهن و ویتامین C استفاده شود.
• پیوند پوست – یک عمل جراحی است که در آن پوست سالم بر روی محل زخم پیوند زده می شود.
• سرطان پوست و عفونت- اگر زخم ها نتوانند بهبود یابند یا افزایش یابند ، لازم است که این دو مورد بررسی شوند.
• اکسیژن هایپربرایک – این اکنون یک روش درمانی پذیرفته شده برای زخمهایی است که در برابر سایر روشهای درمانی (مانند زخمهای دیابتی) مقاومت می کنند.

نکاتی در مورد زخم روی پا

اگر شرایط اساسی که در ایجاد زخم روی پا شما نقش داشته باشد مورد توجه و معالجه قرار نگیرد ، در معرض خطر ایجاد زخمهای دیگر هستید. گزینه های درمان می توانند شامل درمان واریس ، ترک سیگار ، بهبود رژیم غذایی و ورزش منظم (مانند 30 دقیقه پیاده روی در هر روز) باشند.

شما باید از حمام گرم و نشستن بیش از حد طولانی خودداری کنید. یکی از راه های ساده درمان این است که پای خود را بالاتر از قلب نگه دارید.

افراد دیابتی باید کنترل قند خون خود را انجام دهند و از پاهایشان مراقبت ویژه ای انجام دهند.

از کجا می توانم برای زخم روی پا کمک بگیرم؟

• دکتر شما
• کارکنان بیمارستان

نکات مراقبتی زخم روی پا

• زخم روی پا، درگیر شدن با زخمهای پا حدود یک درصد از جمعیت استرالیا را تحت تأثیر قرار داده است.
• شایع ترین علت گردش خون ضعیف است.
• نوع درمان پزشکی به این بستگی دارد که آیا زخم ناشی از مشکلات رگها یا شریان ها است یا سایر موارد.
• هدف از درمان پزشکی بهبود جریان خون به منطقه و ترویج بهبود زخم است.
• گزینه های درمانی شامل بانداژ فشرده سازی ، پانسمان و جراحی است.

Source : www.betterhealth.vic.gov.au