استئومیلیت پای دیابتی
استئومیلیت پای دیابتی ، به معنای التهاب و عفونت استخوان پا است و یکی از عوارضی می‌باشد که در صورت پیشرفت زخم پای دیابتی ایجاد می‌شود.
استئومیلیت پای دیابتی چیست ؟
استئومیلیت به معنای عفونت استخوان و مغز استخوان می‌باشد. این عارضه در اثر گسترش زخم دیابتی و افزایش عفونت زخم ایجاد می‌شود. اگر زخم پای دیابتی به موقع و با روش‌های درمانی مناسب درمان نشود ، مشکلات زیادی مانند استئومیلیت را ایجاد می‌کند. عفونت از بافت‌های نرم به بخش‌های سطحی استخوان و سپس به مغز استخوان سرایت می‌کند. این مشکل ممکن است برای هر کدام از پاها بوجود بیاید.
زخم پای دیابتی چه علائم و نشانه‌های محسوسی دارد ؟
این زخم به صورت تغییر رنگ ، تغییر شکل ، خشکی شدید ، افزایش ضخامت پوست ، پوست پوست شدن ، تغییر دمای پوست و … خود را نشان می‌دهد. با مشاهده هر کدام از این علائم ، باید به سرعت برای درمان زخم دیابتی اقدام نمود تا از مشکلات خطرناک پیش رو جلوگیری نمود.
نشانه‌های استئومیلیت پای دیابتی
- این عارضه را با موارد زیر می توان تشخیص داد.
- استخوان در بخش انتهایی زخم بیرون زده شده است.
- زخم‌هایی که اندازه بزرگی دارند و حساسیت بسیار بالایی دارند.
- زخم‌هایی که عمق بیشتر از 3 میلی متر دارند.
- زخم‌هایی که با روش‌های درمانی مختلف بهبود پیدا نمی‌کنند.
- زخم‌های عفونی شدید که ترشحات چرکی زیادی دارند.
- زخم‌های پای دیابتی که دارای چندین نشانه می‌باشند.
روش‌های تشخیص
- استئومیلیت پای دیابتی را با روش‌های گوناگونی تشخیص می‌دهند. برخی از این روش‌ها موارد زیر است.
- انجام تصویربرداری‌های گوناگون مانند رادیوگرافی ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و …
- بیوپسی با کمک نمونه‌برداری از بخش‌هایی از استخوان‌های درگیر
- انجام تست‌های پروب استخوانی
- نمونه‌برداری از پاتوژن‌های مربوط به بافت‌های بسیار عمیق
استئومیلیت را می‌توان سریع تشخیص داد ؟
- تشخیص سریع استئومیلیت پای دیابتی و درمان درست آن ، به پیشگیری از قطع عضو کمک زیادی می‌کند. البته برای تشخیص سریع این عارضه با مشکلاتی مواجه هستیم. برخی از این مشکلات موارد زیر می‌باشند.
- در مواردی استئومیلیت هیچگونه نشانه‌ای ندارد.
- نشانه‌های سیستمیک مثل تب و لرز در این عارضه به ندرت رخ می‌دهند.
- به منظور تشخیص استئومیلیت با روش‌های عکسبرداری بایستی حداقل 50 درصد از استخوان‌ها آسیب دیده باشند.
- در بیمارانی که مدت طولانی به دیابت مبتلا هستند و بیماران نوروپاتی دیابتی ، برخی از نشانه‌های عفونت ظاهر نمی‌شود و تشخیص استئومیلیت بسیار سخت می‌باشد.
- روش‌های تشخیص مانند بیوپسی استخوان ، احتمال خطا دارد و نتایج آن قابل اطمینان نمی‌باشد.
- هیچگونه تست یا آزمایشی برای تشخیص قطعی این مشکل وجود ندارد.
همچنین ببینید : مراقبت پای دیابتی
درمان استئومیلیت پای دیابتی
- برای درمان این عارضه باید تمامی اقدامات زیر را انجام داد.
- زخم را با محصولات زخم مناسب ضدعفونی نمود.
- پا را در وضعیت ثابتی قرار داد و پاها را تا حد امکان برای پیشگیری از التهاب و گسترش عفونت بالا نگه داشت.
- رژیم غذایی سالم و مناسبی برای تقویت سیستم ایمنی بدن داشت. مصرف مایعات فراوان برای بهبود و ترمیم بافت‌های زخم ضروری می‌باشد.
- با نظر پزشک ، آنتی بیوتیک‌های موضعی و خوراکی و تزریقی لازم دریافت شود. آنتی بیوتیک‌ها برای درمان استئومیلیت پای دیابتی موردنیاز می‌باشند.
- پانسمان‌های مناسب برای ناحیه‌ی زخم مورد استفاده قرار بگیرد. نمونه‌ای از این پانسمان‌های مناسب برای درمان این نوع زخم‌ها ، پانسمان تریتا است.
- در صورت تشخیص پزشک ، ممکن است نیاز به بستری بیمار باشد تا اقدامات درمانی به صورت تخصصی‌تری انجام شود.
- در شرایطی که روش های درمانی معمولی مؤثر واقع نشوند ، در صورت تشخیص پزشک اقدام به جراحی می‌شود.
- قطع پای دیابتی ، آخرین اقدام درمانی برای نجات جان بیمار است تا از پخش شدن عفونت به سایر اندام‌های بدن جلوگیری شود.
بهترین روش درمانی استئومیلیت پای دیابتی
بهترین روش درمانی برای درمان استئومیلیت پای دیابتی ، استفاده همزمان از روش درمانی آنتی بیوتیکی و روش درمانی جراحی می‌باشد. بررسی‌ها نشان داده است که ترکیب روش دارویی آنتی بیوتیکی و روش جراحی محافظه کارانه ، در جلوگیری از قطع عضو نقش بسزایی دارد. در بیشتر موارد ، درمان آنتی بیوتیکی نمی‌تواند بدون انجام جراحی‌های لازم ، موفقیت آمیز باشد. لذا پزشک با توجه به نوع زخم و شدت عارضه ، در بیشتر موارد به طور همزمان روش‌های درمانی آنتی بیوتیکی و جراحی را انجام می‌دهد.
درمان استئومیلیت پای دیابتی ، مسئله بسیار مهمی در زمینه بیماری‌های دیابتی می‌باشد. پزشکان همواره بر این مسئله توجه داشته‌اند و به دنبال یافتن روش‌های درمانی بهتری برای این عارضه می‌باشند.
